Стихотворение, посвященное отцу ( ветерану ВОВ):

"Данктайбыз Улуу Женишти"

Данктайбыз Улуу Женишти,

Жашасын улуу жениш кун.

Аталар согуш майданда,

Кан кечип, кайтып келишти.

Согушта атак данк алган,

Эр журок жоокер аталар.

Эл учун, туулган жер учун,

Майдандан кайтпай калган бар.

Качырып тике фашисти,

Ок учуп, жансыз жай тапкан.

Эрдигин эсте сакталат,

Эр журок баатыр аталар.

Эстейлик эскерелик биз,

Эрдигин жоокер баатырдын.

Энелер козго жаш алган,

Согуштун апаат кундорун.

Окко учуп жанын айабай,

Душмандын танкын талкалап.

Берлинге жениш туу сайган,

Туболук аталарга данк.

Олумго тике караган,

Орт кечкен биздин аталар.

Душмандын мизин кайтарып,

Тугонгус эрдик жасаган.

Мекен-деп, жанын таштаган,

Дзотко, танктын алдында.

Ата-журт, элин сактаган,

Дуйшонкул ата Чолпонбай.

Данктайбыз улуу женишти,

Жоокерлер курман болушкан.

Жол карап уйдо бала чак,

Жоктошуп ыйлап отурат.

Болбосун согуш эч качан,

Жениш кун жашайт туболук.

Жер жузун сактап калышкан,

Эрлерди эстей журолук.

Агала сакал аталар,

Ак баскан чачты апалар.

Амандык тилейм силерге,

Ишке ашсын берген батанар.

Туболук отто сакталат,

Эрдигин, жоокер элеси.

Жеништин туусу желбиреп,

Кучко-куч кубат бересин.

Данктайбыз улуу женишти,

Урпагы улуу элимдин.

Манастап ураан чакырган,

Аталар женген жениш кун.

Данктайбыз улуу женишти,

Жашасын Улуу Жениш кун!

09.05.2020 г.

г. Бишкек,

Кыргызская Республика.