Касымбеков Абыкан
Касымбеков Абыкан


Младший сержант
1.05.1914 - 16.05.1991

История солдата

Касымбеков Абыкан родился 1 мая 1914 года в селе Чемолган, Каскеленского района, Алма-Атинской области, Казахской ССР. В Великой Отечественной войне учавствовал в боях за Советскую Родину в составе 8-ой гвардейской (316) стрелковой дивизии имени И.Панфилова (1075 стрелковый полк, 2 батальон, 4 рота, 2 взвод). В батальоне служил командиром отделения машин "СТУДЕБЕКЕР". Принимал участие в боях по защите Волоколамска и г. Москва в районе Истра, д.Жданово. В 1942 году 3 декабря при взятии взводом деревни Жданово получил ранение. Награжден медалью "За боевые заслуги" и Орденом Отечественной войны I степени. Победу встретил в Кёнинсберге. Ушел из жизни в 1991 году. 

Регион Республика Казахстан
Воинское звание Младший сержант
Населенный пункт: Алматы
Место рождения Казахская ССР, Алма-Атинская область, село Чемолган
Годы службы 1941 1945
Дата рождения 1.05.1914
Дата смерти 16.05.1991

Боевой путь

Место призыва Казахская ССР, г. Алма-Ата, Сталинский р-н
Дата призыва 07.1941
Боевое подразделение 8-я гвардейская стрелковая дивизия имени И.Панфилова, 1075 стрелковый полк, 2 батальон, 4 рота, 2 взвод
Завершение боевого пути Кёнинсберг
Принимал участие Принимал участие в боях по защите Волоколамска и г. Москва в районе Истра, д.Жданово

Воспоминания

Мой дедушка - ГЕРОЙ

Я не застала дедушку при жизни. Но по рассказам мамы всегда восхищалась им и гордилась тем, что я его внучка. Дедушка писал с фронта письма в стихах, каждое из них было пропитано патриотизмом, мужеством и любовью к родным. Мама рассказывала, что когда эшелон с моим дедушкой отправлялся в Москву, бабушка и прабабушка опоздали на вокзал. Утром они пришли и им сообщили, что дивизия уже выдвинулась на фронт, не знаю по какой причине, но общественного транспорта на тот момент не было и они пешком пошли на вокзал Алматы 1. Естественно они опоздали, поезд ушел. О том как он был расстроен тем, что не увидел их перед отъездом он писал в своем письме, что с высоты своего роста искал их глазами, что вокруг все прощались с родными и близкими людьми, а его родных все не было. Наверное именно по этой причине он вернулся с войны живой, так как не успел попрощаться...

Награды

"За боевые заслуги"

"За боевые заслуги"

Дата подвига: 03.12.1942, 01.02.1944-31.05.1944 Касымбеков Абыкан принимал участие в боях по защите Волоколамска и г. Москва в районе Истра, д.Жданово. 3 декабр...

Орден Отечественной войны I степени

Орден Отечественной войны I степени

№ наградного документа: 85 Дата наградного документа: 06.04.198

Документы

Письма

Письма с фронта в стихах

Письма с фронта в стихах

Күні: 30.04.1942ж
Аман бол ардақтаған бауырларым,
Аға-іні, жеше-жеңге, жаным, таңым.
Сағынып,сіздерді ойлап хат жазуға,
Мінекей, өз қолыма қалам алдым.
Ауылдан біз шыққалы көп күн өтті,
Батысқа кете бердік қойып бетті.
Жалмауыз жанның қасы сұр жыланға,
Көрсетіп қолдан келген кереметті.
Қайтейін, талай менің бауырларым,
Жас жанын табыс етті, шашып қанын.
Ел үшін, Отан үшін, ғайып болды,
Жарқ еткен аспандағы жұлдыз дайын.
Ұйқысыз күні-түні сіздерді ойлап,
Белімнен айырылмай тұр ауыр салмақ.
Аяғың апаң сорды тыңбай хат жаз,
Жас жігіт тәрбиелі солай болмақ.
Қолыма қалам алып, жазамын хат,
Хат жазсам, ғаріп көңілім болады шат.
Аға-іні, жеңге-жезде, қарындастар,
Жүрсіз бе, баршаңызға сау саламат.
Осымен сәлемімді доғартамын,
Жол болса, бөтен сөзім нені айтамын.
Қош болыңдар, мың мәртебе айтарым сол,
Аға-іні, бауырларым, көп айтарым.
Күні: 08.03.1943ж
Қайғырмаңдар бізді ойлап,
Саламыз жауға шаң ойнап.
Қайтамыз елге жақында,
Базарлыққа Берлинді ап.
Қысқартамын хатымды,
Айта кетсем атымды,
Хат жазушы - Абықан,
Көріппең бұндай батырды?


Күні: 30.06.1943
Елден шыққан есімде күннің бәрі,
Аттандырып жылаған жас пен кәрі.
Кейбіреудің қоштасты анасы кеп,
Кейбіреудің жылап жүр сүйген жары.
Ары-бері мен жүрдім жалғыз жеке,
Керегі жоқ жылаудың дедім текке.
Қалған халық қош болсын, аға-туған
Берсін қуат табиғат барлық көпке.
Көңіл шіркін дегенмен ұйқы-тұйқы,
Еш уақытта келмейді ойын- күлкі.
Жүз көріссек, қоштасып еш болмаса,
Сүйгеніне сырды айтсаң ішкі-сыртқы.
Ақыл сөзін ананың түйіп алып,
Бауырларын жеткіншек сүйіп алып,
Аға-туған қоштасып жеңгесімен,
Ары-бері ырғалып жүрді халық.
Иә құдірет, мен сонда тәуба дедім,
Сонша биік бой бердің тауға дедім.
Бар түйіні бір сенде барлық істің,
Еңіретпей халықты қорға дедім.

Күні: 17 сәуір 1943 жыл
"...Осы өлең жүдеп жүргенде өзімді-өзім уатып жазған өлеңім. Оқыңдар, бірақ сөкпеңдер.

Қалайша көңілім баяусын?
Ұйқыда емес, ояусын.
Көп күннен бері көңілсіз,
Бір нәрседен қаяусын.
Ойладың ба үйіңді,
Бұрынғы жағдай күйіңді?
Не себеп болды бұл іске,
Өзгерткендей түріңді?
Сағындың ба анаңды,
Қарындас, іні ағаңды?
Арқаңда қалған көп жұртың
Өзгертті ме санаңды?
Ойлағаның осы ма?
Болмас іске жасыма!
Жалғыз сен емес бұл халде,
Амандық берсін басыңа!
Жау ашынып, құтырмақ,
Амалын тауып, құтылмақ.
Ақырғы минут жақындап,
Шекесі тұр лапылдап.
Амалың таппай не қылар?
Көрін таппай жығылар!
Жау шошыған бұл кезде,
Пана таппай тығылар!
Сонда ғана қайтармын,
Қызықтың бәрін айтармын,
Риза боңдар әзірше,
Бір талдап шашын жұлармын!
Қош болыңдар ағайын,
Тарттырам жаудың сазайын!
Осы менің бар сертім!
Басқа нені айтайын?"

Фотографии

Автор страницы солдата

История солдата внесена в регионы: